Inspirerende, krachtige, bescheiden, onopvallende of juist in het oog springende dames uit het Brabantse Land aan het woord. Met een bijzonder, uitzonderlijk, mooi, goed, sterk, ontroerend en/ of grappig verhaal. Ze raakt je met haar verve, bevlogenheid, toewijding en elan om wat voor reden dan ook.

Naam: Hanneke Verschuren
Geboren: 17 maart 1964
Woont in: Breda
Werkt bij: Raadhuisstraat 3

Zoete inval

Hanneke is de derde dochter uit een Bredaas ondernemersgezin met 4 kinderen. Een traditioneel katholiek gezin waarin vader veel aan het werk is en moeder thuis de kinderen opvoedt. Etiquette navolgen was heel belangrijk. Zo hoort het en zo hoort het niet. ‘In de weekenden trokken we er vaak op uit met de zeilboot. Tijdens vakantieperioden waren we soms weken achter elkaar op de boot aan de Belgische Kust.’ Er was veel ruimte voor zoete inval en daardoor ontbrak het vaak aan regelmaat. Vrienden en kennissen brachten altijd reuring in huize Verschuren. Haar moeder trachtte de sluimerende onvrede over haar leven in een gouden kooi te sussen met wijn. Uiteindelijk is hun huwelijk na 34 jaar beëindigd.

Eigen wijs

Hanneke lapte de etiquette met grote regelmaat aan haar laars. Paardrijden deed ze veel liever als naar school gaan en ook ontsnapte ze in de nacht om terug naar feestjes te keren waarvan ze eerder had moeten vertrekken. Haar recalcitrante gedrag bracht haar naar een internationale kostschool, gevestigd in het kasteel van Beverweerd. ‘Toen ik op zestien jarige leeftijd weer naar huis keerde kon ik niet meer wennen. Ik was het betuttelen beu en wilde zelfstandig zijn. Uiteindelijk vond ik een baan bij een parfumerie en ging op kamers wonen.’

Omdat het in haar beleving gebruikelijk was om te trouwen, kinderen te krijgen en deze vervolgens aan het hockeyveld aan te moedigen stapte Hanneke op 24 jarige leeftijd in het huwelijksbootje. Na drie jaar kwam aan dit huwelijk een einde. ‘Ik heb mij voortdurend weggecijferd, dat gaat niet goed.’

‘Er ging een wereld voor me open toen ik de vader van mijn kinderen tegen het lijf liep.’ Hij was sociaal, nam haar mee naar musea, New York en andere mooie plekken op de wereld. Hij runde een succesvol reclamebureau en was altijd druk. ‘Zelf had ik een exclusieve kinderkledingwinkel. Ik wilde bijzondere collectie bieden en kocht mijn waren in Florence en Parijs. Toentertijd was ik mijn tijd ver vooruit. Mijn man bleek zich anders voor te doen en plein public dan thuis en na 8 jaar kwam ook aan dit huwelijk een einde. De succesvolle marketeer bleek in werkelijkheid niets van dat. In de scheiding verloor Hanneke alles wat ze met zoveel passie en doorzettingsvermogen had weten op te bouwen.’

Eigen Kracht

‘Ik kwam in de schuldsanering terecht en heb vreselijk hard geknokt om daaruit te komen. Ik heb bij gezinnen gepoetst en alle voor handen zijnde klussen aangepakt om overeind te blijven. Het is me gelukt.’

Ondertussen heeft Hanneke een nieuwe partner leren kennen. Na 4 jaar relatie werd bij haar borstkanker geconstateerd. Doordat haar vader aan een erfelijke vorm is gestorven stond zij onder jaarlijkse controle. ‘De kanker is in een vroeg stadium ontdekt. De behandeling was pittig. Chemokuren en bestralingen. Ik wilde dat mijn borsten verwijderd zouden worden en kon er zelfs grapjes over maken. Hé, heb ik net allemaal truitjes met decolleté gekocht. Wat moet ik daar nu mee? Humor relativeert en maakt iets heel zwaar draaglijker. Mijn partner echter trok het niet dat ik ziek was. Ik verlangde naar intimiteit, een knuffel. Ik voelde me een klein meisje en had zorg nodig. Dat kon hij me niet geven. In mijn opvoeding heb ik geleerd dat je gewoon moet doorgaan. Dat is ook mijn aard. Net als dat ik mezelf wederom compleet wegcijferde. Mijn partner ontmoette iemand anders.’

Zelfonderzoek

‘Ik wilde weten waarom ik steeds in dezelfde valkuilen stap. Waarom ik mezelf wegcijfer en waarom ik niet in staat lijk bij één man te blijven. Als ik ‘nee’ zeg voel ik me schuldig en ik vind het moeilijk grenzen te stellen. Sta altijd voor iedereen klaar. Ik wil nog zoveel, een dag heeft 24 uur, dat is veel te weinig. Ik kan niet alles. Waar komt die bewijsdrang toch vandaan? De therapie ‘Psychoanalyse op basis van Non verbale Communicatie’ heeft me veel inzicht verschaft. Ik heb mijn eigen lichaamstaal goed leren kennen en ook die van anderen weten te interpreteren. Denken, zeggen en voelen liggen nu op één lijn. Dan ben ik helder en duidelijk.’

Liefde

‘Als ik me gevangen voel of veel te druk en onrustig ben ga ik erop uit met de honden. Wandelen in de natuur. Takken bestuderen, om me heen kijken en me verwonderen. Twee jaar geleden heb ik mijn motorrijbewijs gehaald en een motor aangeschaft. Daarmee toeren geeft me een gevoel van vrijheid.’

‘Ik had het naar mijn zin alleen. Het zal mijn tijd wel duren dacht ik. Ik bouwde een bedrijf op in interieurstyling en genoot van en met mijn dochters. Juist toen ik daar helemaal niet op zat te wachten liep ik Bert tegen het lijf. Hij bleek al 14 jaar mijn achterbuurman en is echt mijn zielmaatje. We hebben het heel goed samen.’

‘Ik geniet van mijn veelbewogen bestaan. Ik hou van lekker eten, ik rook en drink graag een borrel. Als het mijn beurt is ga ik toch. Tot die tijd leef ik vol overtuiging mijn leven!’

Op commando voor Uitgeverij de Jong