‘Sorry, je hebt gelijk’ verschijnt, vergezelt met een ‘Mea culpa- emoticon’, op mijn scherm. Dit bericht volgde na een korte uitwisseling van standpunten en feiten waarna ik schouderophalend besloot dit misverstand gewoon te laten voor wat het was.

Komma neu…

Als ik niet oppas beland ik de hele dag in discussies, uitleg geven, toelichten en onderbouwen. Iedereen met pubers in huis weet sowieso hoe bloedlink dat kan zijn. Er wordt tegenwoordig heel wat gecommuniceerd via ondenkbaar veel verschillende kanalen dus een misverstand of misinterpretatie is zo ontstaan. Partijen waar je mee samenwerkt hebben details over het hoofd gezien, planningen worden anders geïnterpreteerd of wijzigingen en updates zijn (nog) niet goed doorgekomen waardoor een en ander de soep in draait. Materialen die ingekocht worden lijken wel op het oorspronkelijke idee maar zijn het écht niet of een opdrachtgever heeft een komma gevonden om stevig te …..nou ja je weet wel, vul maar in.

Zie- je- wellen

Gelijk willen halen roept onbewust veel weerstand op tussen discussiepartners. De andere partij is er net zo op gebrand om in het gelijk gesteld te worden als ik. In het hoofd passeren allerlei associatieve en vergelijkbare scènes uit het verleden waarbij ik het onderspit delfde of me niet gerechtvaardigd voelde de revue. Competitief zelfbehoud gedrag wordt gestimuleerd en niemand is graag ‘verliezer’. In bepaalde situaties wordt een beroep gedaan op mijn gevoel voor rechtvaardigheid en integriteit. Als die waarden in het geding komen kunnen die zich in alle hevigheid willen manifesteren. Als de wind gaan mijn beschermingsmechanismen in werking. Gestuwd en aangemoedigd door mijn adrenalinehuishouding uit ik felle reacties en voer allerlei ondersteunende bewijzen en feitelijkheden aan om mijn zaak te bepleiten en te kunnen zie-je- wellen.

Rechtszaal

Het leven is soms nét een grote rechtszaal. Met een serieuze rechter in toga, een gedreven advocaat, een schuldige en een slachtoffer. Allen gebaat bij een snel en eerlijk ‘proces’ om de waarheid boven te krijgen en conclusies te kunnen trekken en verder te kunnen. Bakken met geld en energie kosten deze processen. Soms gaan dingen mis, soms heb je heel erg gelijk maar krijg je het niet, soms is de waarheid iets wat in het midden zal blijven liggen.

Gelijk of geluk?

Zat ik vroeger nogal makkelijk op de kast en stond ik met regelmaat tot de tanden bewapend op de barricaden om mijn zaak, mening of gelijk te beslechten, tegenwoordig kies ik mijn battles zorgvuldig. Er is heel veel om mij druk over te maken. Er zijn heel veel zaken waarvoor ik hartstochtelijk op de bres zou moeten springen en al mijn manschappen in stelling zou moeten brengen om vurig en bezield aan te tonen wat goed is en wat niet en zo noodzakelijke verandering te brengen. Tenminste evenzoveel en waarschijnlijk veel meer situaties zijn de moeite en energie niet waard. Deze zijn gebaat bij het bedekken ervan met een laagje onverschilligheid en een snuf acceptatie. De kunst is het verschil tussen beiden glashelder te hebben. Wil je gelijk hebben of wil je gelukkig zijn?

Strijd aangaan

‘Oh sorry’ zegt ze, ‘je hebt gelijk. Ondersteund met een screenshot van ons Whatsapp gesprek. Dat wist ik wel en daarom ben ik blij er geen seconde aan verspild te hebben. Hoewel die woordjes natuurlijk heus mijn ego strelen. Er is een groot verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Wanneer je over genoeg eigenwaarde, zelfkennis en zelfvertrouwen beschikt is het helemaal niet nodig om de buitenwacht te bewijzen dat je gelijk hebt en goedkeuring en bevestiging te verlangen. Dan geeft het meer dan voldoende genoegen en vervulling om zelf te weten hoe iets zit. Dat geeft zoveel rust. Je hoeft niet altijd de strijd aan te gaan.