Tussen immens hoge, moderne gebouwen aan de oevers van de Nieuwe Maas in Rotterdam, waar de Lek en de Noord samenkomen, prijkt restaurant Zalmhuis. Het gebouw uit 1907, in de schaduw van de Van Brienenoordbrug, kent een verleden als onder meer visafslag. Het monumentale pand werd decennia geleden zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Sinds dit jaar maakt het restaurant deel uit van Hell’s Kitchen Horeca Groep. Zalmhuis is ingericht naar de ideeën en initiatieven van interieurontwerper Liselore Hell. ‘Je houdt ervan of je haat het, er is geen middenweg’, karakteriseert ze haar werk.

Op zoek naar evenwicht

Hell timmert sinds drie jaar met haar eigen bedrijf Eclect (‘unpredictable interiors’) aan de weg. ‘Mijn inzet is om in elk project waar ik voor word gevraagd evenwicht te brengen tussen creativiteit, artistieke uitingen en commerciële belangen. Ik kan redelijk goed tegen stress, ik heb een rustig karakter’, zegt ze van zichzelf. Het interieur van Zalmhuis ‘is zinderend, is zinnenprikkelend, is gedurfd.’ Van de mate van uitbundigheid die ze in het interieur heeft gelegd, stond ze tijdens het inrichtingsproces soms zelf versteld. ‘Zou ik niet veel te stoer bezig zijn? Dat dacht ik soms.’

Hell heeft als bedrijfsnaam niet zomaar voor Eclect gekozen. ‘Ik geloof in het bijeenbrengen van stijlen. Of het nou bouwkunst betreft of interieurs. Een vermenging van stijlen heeft elementen van herkenning en kracht. Combinaties van oude pareltjes, vintage meubels, eigentijdse elementen en nieuwe stukken geven interieurs een persoonlijk karakter. Uitgesproken contrasten trekken elkaar aan. Ze geven ruimtes een ziel, als het ware. Met dat uitgangspunt voor de inrichting van Zalmhuis, vielen allerlei interieursuggesties eigenlijk als vanzelf al af.’ Voor ze begon aan de inrichting van Zalmhuis ging ze op studiereis naar Londen, Manchester en Barcelona. ‘Ik raakte onder de indruk van hoe in vooral Manchester etablissementen zijn ingericht en worden uitgebaat: zeer gedecoreerd, klassieke elementen fabuleus vertaald naar het nu en een hoge graad van dienstverlening.’

Heftig interieur

Het motto van Zalmhuis ‘Tegen de stroom in’ wordt haar mantra, het geeft haar vertrouwen bij het maken van keuzes. Door tegen de stroom in te gaan bereik je vaak bijzondere resultaten, vindt ze. Zalmhuis heeft een heftig interieur, kent een bijzondere kaart en biedt onderscheidend entertainment zoals voorstellingen met drag queens. ‘In de detaillering ga ik heel ver. Mijn ideeën, opgedaan door de jaren heen, heb ik hier kunnen uitvoeren. De kleuren, de materialen, de vormen en de prints zijn exclusief en gedurfd.’ Het gebouw is opgetrokken uit glas en staal, harde materialen die alleen al voor een goede akoestiek vragen om zachte materialen als tegenwicht. In het Zalmhuis zijn stoffen gebruikt van onder andere Jean Paul Gaultier en Lelievre. ‘Daarmee werd de toon gezet. Andere stoffen en materialen moesten hierop aansluiten. Met de partij waarmee ik normaliter samenwerk kwam ik er niet uit voor wat betreft het akoestisch behang. Hoewel een lastige keuze, maak ik dan toch de overstap naar een partner die wel de juiste snaar weet te raken. Het eerste ontwerp, gebaseerd op schoolplaten zoals die vroeger in biologielessen werden gebruikt, was spot on. Het subtiele onderwaterdessin zie je in Zalmhuis op verschillende plaatsen terug.’

Eigen besluit

In de ontwerpfase en tijdens het keuzeproces zijn locatie, doelgroep en budget leidend geweest. ‘Gedurende het realisatieproces probeer ik ook hierin een balans te vinden. Klopt het beeld nog dat we willen laten zien? Past het binnen de beschikbare middelen? Naar sfeerbepalend elementen, zoals de specifieke lampen aan de bar, heb ik lang moeten zoeken. Bij twijfel leg ik dingen opzij om er later alsnog een besluit over te nemen. Soms vraag ik een collega om met me mee te denken. Ik luister om vervolgens tot een eigen besluit te komen. Niet alles hoeft overigens in elkaar te vallen. Een interieur mag kwetsbaar zijn, een fragiel evenwicht kan een interieur een eigen kleur geven. Natuurlijk gingen er ook dingen mis. Bij een groot project als Zalmhuis is dat nauwelijks te voorkomen.’ Zo heeft Hell nagenoeg alle kleuren moeten bijstellen en aanpassen. ‘Kleurenstaal en realiteit komen vaak niet overeen. Ik heb nooit in één keer de juiste kleurcode kunnen doorgeven. Soms vallen dingen tegen en soms is het resultaat zoveel mooier dan je had gedacht. Blikvanger lamp Octopus is kort voor de officiële opening geleverd en opgehangen. Dat het nét lukt, dat geeft een kick.’

Zoektocht

Haar kracht ligt in het vormen van onwaarschijnlijke combinaties, zegt ze zelf. ‘Ik weet wélke partij wáár goed in is. Ik probeer leveranciers uit te dagen om net een stap verder te gaan. Daarnaast blijf ik zoeken en spitten tot ik kan realiseren wat ik heb bedacht. Bestaat het niet, dan laat ik het maken. Ik ben niet snel tevreden. Ik neem ruimschoots de tijd voor de zoektocht naar juist die elementen die met elkaar het design maken. Wat ik heb bedacht, wil ik ook gerealiseerd zien.’ De aannemer werd niet altijd blij van die instelling. ‘Ik wilde geen veranderingen doorgevoerd hebben om hem te frustreren, maar om tot een beter eindresultaat te komen.’ Hell heeft een onderscheid aangebracht tussen de show- en de uitgiftebar. ‘Het moet duidelijk zijn dat het om verschillende functies gaat. Om dat helder te maken, heb ik tussen de twee bars semi private dining area’s ingericht. De rondo’s hebben bovendien als extra dimensie een spiegelplafond gekregen. Als je vanaf je tafeltje aan een koord trekt, dan barst er boven je hoofd een feestje los van licht en muziek en komt de bellboy naar je toe om champagne te presenteren.’

Aarzelen

Opdrachtgevers, is haar ervaring, aarzelen soms om met een relatief nieuwe partij in zee te gaan. ‘Het vertrouwde krijgt vaak de voorkeur, dat wordt veiliger gevonden. Kiezen voor zekerheid is in zoverre jammer, dat je daarmee de kans voorbij laat gaan om kennis te maken met nieuwe inzichten en uitdagingen.’ Hell begint naar eigen zeggen ‘volkomen blanco aan iedere opdracht’. ‘Ik verdiep me bij elke gelegenheid in de intenties van de opdrachtgever en hoe ik die in een project het best tot uiting kan laten komen. Tegen mensen met plannen zou ik willen zeggen: Toon lef en laat de wil om dingen perfect te doen los. Interieurs met subtiele imperfecties dragen eraan bij dat gasten zich beter en meer op hun gemak voelen. Bij perfectie hoort onlosmakelijk drempelvrees. Maak een interieur, een locatie, een hotel of je woning persoonlijk en geef het een eigen ziel en karakter. Durf te kiezen voor niet geijkte partijen en benader mensen die kleinschalig en daardoor juist hoogstpersoonlijk opereren.

Op commando geschreven van Sanders Media voor interieurvakblad Meubel+
Fotografie (portretten) TPJ Verhoeven Photography