De moed zakt me in de slippers als ik binnenstap. Even heb ik ademnood en voel paniek. Wat heb ik gedaan? Heb ik hier ‘ja’ tegen gezegd? Wat een bende. Een berg werk komt er op me af. Werkelijk alles moet onder handen worden genomen. Dat mensen zo achteloos met hun woning omgaan kan ik niet begrijpen. Nauwelijks aandacht aan je woning geven is een deel van jezelf verwaarlozen. Je huis weerspiegelt je gedachten.

Schatten

Dan bedenk ik me dat hulptroepen onderweg zijn en ik kalmeer meteen. Het is fijn te weten dat ik back-up heb. Vrienden zijn goud! Zachtjes streel ik de afgebladderde kozijnen en fluister in alle ruimtes dat ik ze mooi ga maken, sfeervol en gezellig. Samen met mijn ploeg Klus-fan-Naat-en, de schatten.

Vrolijkheid en liefde

De bel gaat en als een volleerd appartementsbewoonster druk ik op de knop om de voordeur te openen en toegang te verschaffen. Vrolijk komt iedereen binnen gestapt, uitgerust met emmers, poetsdoeken en een flesje wijn. Mijn hulptroepen krijgen een duidelijke taak en afgebakend gebied toegediend en gaan aan de slag. Gedurende het proces wordt er in mijn nieuwe huisje veel liefde, zorg en gezelligheid gelegd. De goede sfeer die ik hier aanvankelijk gevoeld hebt neemt met iedere verfstreek aan kracht toe.

Gloed van geluk

We schuren, kwasten, schrobben en soppen erop los en het wordt meer en meer mijn eigen paleisje. Op de muur breng ik een zachte taupe tint aan. Filosoof, van Histor. Alleen de naam al overtuigde me. De kleur is warm, licht en geeft me de rust waar ik zo naar verlang. In anderhalve week is de klus geklaard en zit ik op mijn balkonnetje te genieten. Dat ik me met de hittegolf een breuk aan het sjouwen was ben ik al bijna vergeten. Wat blijft is de gloed van geluk, het hebben van mijn eigen stekkie en de warmte van vriendschappen. Allemaal stonden ze meteen klaar toen ik vroeg. ‘Willen jullie me helpen?’

Alles wat je verlangt is slechts één vraag bij je vandaan.